Od trzech lat funkcjonuje Park Orientacji Przestrzennej w Owińskach. Jest to miejsce stworzone z myślą o osobach z dysfunkcją wzroku oraz słuchu. Mieści się przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych. Prawie 2 hektarowy park służy podopiecznym do nauki orientacji w przestrzeni. Jest on również dostępny dla zorganizowanych grup, indywidualnych zwiedzających i pobliskich mieszkańców.
Park można podzielić na trzy części. W pierwszej mieści się geometryczny ogród z zagonami. W części drugiej jako obszar wyciszenia oraz doznań sensorycznych. Część trzecia kryje obszerny plac zabaw z różnymi elementami dźwiękowymi.
Ogród z zagonami jest dobrym miejscem do nauki orientacji w przestrzeni. Symetryczny układ pomaga w poruszaniu się w przestrzeni. Niewidome dzieci mają spory obszar do spacerów między zagonami z różną roślinnością. Można tu dostrzec rośliny typowo ozdobne (byliny wieloletnie, niskie krzewy) oraz rośliny jadalne: warzywa, zioła i poziomki.
Wzdłuż głównych alejek ciągną się bukszpanowe żywopłoty.
Mieszanka różnych roślin na jednym zagonie powoduje wizualny chaos. Gatunki ozdobne są przetasowane warzywami.
Wśród zagonów są duże puste place wysypane żwirkiem.
Przy danym gatunku rośliny są tabliczki informacyjne z nazwą (polską i łacińską) okazu. Specjalnie dla osób niewidomych jest opis w języku Braille’a.
Zagony są usytuowane na równi z ścieżkami. Na skrzyżowaniach dróg są podwyższone rabaty otoczone ławeczkami.
W niektórych miejscach zamiast roślin jest piasek – nie potrafię wyjaśnić dlaczego.
Centralnym miejscem drugiej części ogrodu jest staw otoczony ścieżkami o różnej nawierzchni.
W ogrodzie można spotkać także zwierzęta, które cieszą się dużym zainteresowaniem – zwłaszcza dzieci.
Trzecią część parku stanowi plac zabaw z małą architekturą specjalnie dostosowaną do osób niewidomych i niepełnosprawnych. Jednym z bardziej pomocnych elementów do nauki orientacji w przestrzeni jest ścieżka z przeszkodami o zróżnicowanej strukturze.
Innym urządzeniem do ćwiczeń jest równoważnia. Dana część pod wpływem ciężaru ciała ugina się dodatkowo wydobywając dźwięk.
Plac zabaw jest podzielony na dwie części – dla dzieci młodszych i starszych. Po środku znajduje się górka wspinaczkowa.
Mnogość i różnorodność urządzeń zabawowych urozmaica pobyt dzieci w parku.
Dla dzieci z trudnością poruszania się są tzw. bocianie gniazda, oraz specjalna trampolina na którą mogą wjechać wózkiem inwalidzkim. Dzięki temu wszyscy mogą korzystać z placu zabaw.
Stare aleje lipowe nadają parkowi miłą atmosferę.
Zdjęcia były wykonywane pod koniec sierpnia więc zapowiadają zbliżającą się jesień. Dzięki różnorodności roślinnej park cały rok jest atrakcyjny, ale czy całkiem funkcjonalny i dobrze wykorzystany?
Tą kwestię pozostawię do indywidualnej oceny. Spostrzeżeniami z punktu widzenia hortiterapeuty, podzielę się z Wami w następnym artykule.
Gabriela Wiśniewska